Tag: psychiater

Jij bent het beste wat me het afgelopen jaar overkomen is

Jij bent het beste wat me  het afgelopen jaar overkomen is

‘’Ik heb in korte tijd zoveel rommel opgeruimd, en voel me zoveel lichter. Je bent een topvrouw, bedankt!’’

Dit schreef mijn cliënt als vervanging van een kerstkaartje. Een vrouw die in haar eentje haar twee kinderen opvoedt. Gewoon een stoer wijf!

Ze volgde me al een tijdje op Social media. Instagram, LinkedIn en Facebook, en natuurlijk mijn website, en mijn filmpjes. Ze durfde geen contact met me op te nemen.
Toen ze het toch deed, ging haar leven, en dat van haar kinderen, in stroomversnelling.

Depressie, probleem, oplossing
De oplossing zit in jezelf

Een afspraak met mij is gauw gemaakt.

Meestal heb ik nog wel ergens een gaatje in de week, of de volgende om met jou te werken. En soms moet je er een vrije dag voor  opnemen.

Wanneer je één keer in de vier weken bij mij voor een sessie komt, krijgen je geest en je lichaam de tijd om te verwerken. Je geest begrijpt het eerder, maar meestal heeft je lijf iets meer tijd nodig. Want het is een proces, dat maar door en door gaat.

En mocht je bang zijn, het ergste komt toch nooit eerst. Ik stuur je, meestal  een schriftelijke intake waardoor alles ‘’een beetje door de war’’ gaat.
En dat is ook mijn bedoeling dat jij door de war gaat. Want als je alles op zijn plaats wilt houden, dan komen wij samen niet verder. Eerst eens goed husselen en kijken wat je wilt houden en wat je kwijt wilt.

Maar ik wil altijd eerst een gesprek met je. Om je probleem scherp te stellen. Dat lukt meestal in twintig minuten wel.
Wat ik doe is zoeken naar je strategie. Eentje die je destijds, toen je 12 of 16 of 5 was hebt moeten toepassen om te overleven. Of soms was je al 30, dat kan ook.

De meeste ouders zijn gewoon liefdevol en doen hun uiterste best om iets

van de opvoeding te maken.  Sommige ouders weten niet zo goed hoe  ze ‘’leven’’ voor moeten doen, omdat ze zelf nog pijnlijke onverwerkte stukken met zich meedragen.
Ook weer meegekregen van hun ouders. En die ook weer, sommige familiekettingen gaan generaties lang terug. Ergens ontstond het bijvoorbeeld ‘’altijd hard moeten werken’’.
Omdat er anders honger was. Of ergens ontstond ‘’het geweld’’ binnen het gezin. Geweld waar over gezwegen werd. Anders brak je de code van het gezin.

Dus je hebt zwijggezinnen, daar waar nergens over gepraat werd. En je had gezinnen waar zoveel gepraat werd, dat het praten om het praten was. Om de stilte te vermijden. Uit wat voor gezin kom jij?

Copyright Laura Daggers-de Koning 2021

 

Ouders

Kinderen die ouders opvoeden?
Of ouders die kinderen opvoeden!

https://www.lauradaggers.nl/2016/01/08/opvallend-dat-de-meeste-kinderuitspraken/
Kinderen willen leren en zijn loyaal tot in het diepst van hun ziel

 

Het is natuurlijk de bedoeling dat ouders kinderen opvoeden. Soms lijkt het andersom, dat het kind de ouders opvoedt. “Teach your parents well, their children’s hell will slowly go by”, zongen Crosby Still Nash and Young destijds.

Geloven in God is incasseren

Ik heb geleerd andermans waarheid in te slikken. Letterlijk. Iedere mening was beter dan de mijne. Het ‘’andermans ‘’beterweten’’ van mijn moeder, vader, juf, meester, tantes, ooms, oma en opa en die van de kerk en de dominee, als waarheid aannemen, is iets wat ik lang gedaan heb. Onnatuurlijk was dit. Dát wel. Iets wat me jarenlang maagzuur, angst, machteloosheid en hartkloppingen opleverde.

Later kwamen ook de lusteloosheid en de depressie.

Hoe is het om volwassen te worden? Soms, maar meestal vaak, zijn ouders nog niet volwassen. Omdat ze zelf nog ‘’zere plekken’’ hebben.Je hebt ouders die je slaan of je liefkozen. Ouders die je nooit aanraken.

Of ouders die je wel aanraken en dan op verkeerde plekken. Ouders die je beschermen tegen de buitenwereld, die je beschermen tegen je eigen binnenwereld. Zodat je je niet verder kunt ontwikkelen. Ouders waarvan je niets mag, niet buitenspelen, omdat je kleren vies worden. Niet binnen spelen, niet ‘’zo’n leven maken”,  niet naar balletles, niet naar paardrijden. Je hebt ouders waarvan je niet naar die leuke club mag omdat er geen geld is, of omdat er geen tijd is, of gewoon omdat zíj het niet willen. Of omdat ze geen zin hebben om jou ernaartoe te brengen.

Je hebt ouders die wel van kinderen houden

als ze klein zijn, maar als ze groter worden – iets waar jij niks aan kan doen – ineens niet meer van je houden. Omdat je dan een eigen mening hebt en lastige vragen stelt. Of omdat je een té mooie jongedame bent geworden of een té stoere jongeman. Je hebt rijke ouders en arme ouders. Rijke hebben geld en arme hebben tijd. Tijd voor jou. Soms zit de energie van jouw ouders teveel in jou.

Toen ik de opleiding voor regressietherapeut deed, ontdekte ik dat ik afschúwelijke ouders had. Trouwens alle ouders kwamen in een kwaad daglicht te staan. Mijn moeder bijvoorbeeld, was dominant. Mijn vader liet haar, waardoor hij werd gezien als een lieve zachtaardige man, terwijl hij de weg van de minste weerstand nam.

Mijn vader was boerenknecht, letterlijk de lijfeigene van de boer.

Ik erfde zijn onderdanigheid en gehoorzaamheid.

Ik richtte mijn leven in zoals hij, met steeds een veranderend bestand van vrienden en vriendinnen. Nadat ik er ruzie mee gemaakt had, wilde ik ze nooit meer zien. Zo had ik het ook van mijn vader geleerd.

Tijdens de http://tasso.nl/ opleiding heb ik geleerd dat door middel van regressietherapie, de voor het kind akelige gebeurtenissen vanuit mijn onbewuste naar het bewust-zijn zijn  gebracht. Akelige zaken waardoor mijn ontwikkeling stagneerde, mijn lichaam doorgroeide, en het nét was alsof ik volwassen was! Na de sessies begrijpt mijn onbewuste dat het nu echt óver is, wel echt gebeurd maar niet meer in het nú.  Pas op voor bewustwording! Het geeft je zoveel meer levenselixer. En je ouders?  Tja dat zijn mensen die hun best doen om kinderen op te voeden.

Je kunt me boeken de lezing “Regressietherapie de missende link tussen psycholoog psychiater en coach’’.

Laura Daggers Regressiecoach Hoofddorp

“Hoe kom je aan een depressie?”

“Hoe kom je aan een depressie?”

Hoe kom je aan een depressie? Regressiecoach Laura Daggers
Hoe kom je aan een depressie? Regressiecoach Laura Daggers

Belangrijkere vraag is, ”hoe kom je er vanaf”. Een diepe depressie kan niet anders dan met medicijnen behandeld worden. Dus voor een depressie ga je éérst naar de huisarts, die je wanneer het niet overgaat doorstuurt. En het kán zijn dat je bij de psychiater belandt. Niet erg, het gaat een keer over. Maar sommige mensen slikken de antidepressiva al jaren en jaren. En dat slikken gaat maar door. Ze zijn eraan verslaafd.
En veranderen dan in een soort robotachtige wezens.

Bij mij in de buurt woont een man die vanaf zijn dertigste antidepressiva slikt – ongeveer een jaar gewerkt heeft – en nu rond de vijftig is. Het zou mooi zijn geweest als de man in kwestie de moed had gehad om naar zijn angsten te kijken.
Want ín het trauma zitten alle vragen.
Samen met een therapeut of coach weliswaar. Datgene waar zijn angsten op gestoeld zijn, en om te graven naar het hoe en waarom.  Ook speelt de vraag ‘’hoe kom je aan een depressie’’

We leven in een gevaarlijke wereld. Weinig is zeker en niets staat vast. Bij depressie is het toch je ‘’denkert ‘’ die je de vernieling indenkt. Depressie. Bessie heeft een depressie. Bessie was de kip die opgegeten werd bij Jan Jans en de kinderen in de strip van de Libelle. En er werd hard om gehuild.
De meeste mensen die een depressie krijgen zijn bovengemiddeld intelligent

‘’De denker’’ in jezelf heeft allerlei doemscenario’s bedacht en er is geen weg terug.

De hele wereld vergaat en jij er bij. En het komt nooit meer goed. Je wilt niks, je voelt niks. Je slaapt veel je bent aan de medicijnen die je ervoor kreeg. Je hele leven ligt op zijn gat.
Depressieve mensen hebben meestal veel meegemaakt waar geen verwerkingsproces voor is geweest. En wat ze dus nog bij zich dragen. Wanneer je niet leert hoe om te gaan met verdriet, en eroverheen gestapt wordt. Kan het zijn dat je ‘’overtuigingen’’ krijgt die je gaat geloven en waarnaar je je leven inricht.
Als regressietherapeut krijg ik weinig depressieve mensen
De manische ook niet trouwens, want die hebben het dik naar hun zin in hun manie.

Maar soms, heel soms komt er toch eentje.

Doorverwezen door een tevreden ex-client of door de huisarts.
Dan mag ik weer iemand helpen om verantwoordelijkheid te nemen voor zijn eigen leven. En hem in plaats van levensangst levenslust te laten voelen.
Want écht waar, zo zijn we geboren, vol levenslust. Kijk maar eens naar een baby in een veilige omgeving hoe die zich ontwikkelt. Omrollen, leunen op de elleboogjes, kruipen. En als ze dat kruipen doorhebben met een supersnelheid. En als laatste proberen te staan, om dan uiteindelijk te gaan lopen. Iets wat we allemaal zo vanzelfsprekend vinden.

Eigenlijk is leven vanzelfsprekend. En levenslust ook!
Laura Daggers @Regressiecoach Hoofddorp Haarlemmermeer sinds 2010