Tag: ongelukkig

Review Programma ”Van Chaos naar Rust”

** **Van-Chaos-naar-Rust****

Al een tijdje was ik op zoek naar tools om meer rust in m’n hoofd te krijgen en ‘toevallig’ deelde een vriendin de oproep van Laura op Facebook.
Na een eerste aarzeling gaf ik mezelf op. Het eerste telefoontje vond ik
spannend en toch voelde Laura al snel vertrouwd en voelde ik me vrij om
te delen wat ik graag wilde aanpakken in ‘Van chaos naar rust’.
Het programma betekent veel graafwerk in jezelf. Veel schrijven
ook en dat vond ik fijn, inclusief gebeurtenissen uit het verleden
(positief en negatief) die al schrijvend en onderzoekend naar boven kwamen.
Een soort achtbaan met flashbacks die zorgt voor een sterker anker
(hoewel eerst ‘los’ gaat tijdens het programma) in jezelf.
Puur praktisch: de combinatie online ‘lessen’ en live sessies vond ik perfect.

Ik kon mijn eigen tempo aangeven en zo in mijn eigen tijd doen wat paste.
In de afgeschermde online omgeving zie je wanneer je volgende les klaarstaat
en de video’s van Laura zijn duidelijk en praktisch. Je kunt pauzeren en
terugspoelen wanneer je wilt en voor de volledigheid zijn de lessen ook uitgeschreven te downloaden.
De twee live sessies waren heftig en zetten veel in beweging.
Door Laura naast me tijdens de live sessie (en tijdens het hele
programma trouwens) voelde ik me safe en beschermd om los te laten wat niet (meer) bij me hoort.
Tijdens het uurtje van Hoofddorp terug naar huis in de auto voelde ik me
bevrijd in plaats van katterig, ondanks – of juist dankzij – tranen, lachen en een berg andere emoties.
Een 180 graden ommekeer of grote verandering merk ik niet in mezelf.
Wel herken ik mezelf weer meer door het traject met Laura en sta
ik nu sterker en bewuster, met meer rust dan chaos in m’n bovenkamer en dat was het doel!

24-08-2019 Tanja van den Berg

Review van Chaos naar Rust Tanja van Berg

Zoals beloofd krijg je nog wat feedback van me op het programma ‘van chaos naar rust’.

‘’Je vraag was of ik wilde laten weten of het programma ook geschikt is voor mannen.
Ik heb geen aspecten kunnen vinden die specifiek op mannen of op vrouwen zijn gericht.
Bepaalde uitdagingen komt ieder mens tegen in het leven en ik weet niet of er vrouwelijke
en mannelijke manieren zijn om die in kaart te brengen.
In elk geval ben ik niets tegengekomen in je aanpak waarvan ik zeg: dat moet je nooit met
mannen doen! Wat heel prettig is om te merken, is dat je genoeg levenservaring hebt
om ook mededogen te hebben met mannelijke eigenschappen en (on)hebbelijkheden.
Niets dodelijker dan therapeuten die mannen wel eens even zullen opvoeden’’.

De vragen die je stelt over de manier waarop iemand omgaat met boosheid en verdriet, en welke voorbeelden je daarin hebt gehad, zijn belangrijke vragen. Ik had ze al eerder beantwoord, maar het kan zeker geen kwaad daar opnieuw bij stil te staan en te zien of er nu misschien andere antwoorden komen. Ook de les over overtuigingen die iemand kan vormen, is een belangrijke. Wat de aanpak nog krachtiger zou maken, is denk ik dat je daar als therapeut uitgebreider bij stilstaat. Nu had ik soms het idee dat de sessies op zichzelf stonden en maar gedeeltelijk aansloten bij de thema’s die de in je vragenlijsten aankaartte. Natuurlijk is er veel voor te zeggen een sessie te baseren op wat er nu actueel is bij iemand, maar toch mis ik daarbij een beetje een vaste koers in het programma.

De sessies zelf hebben me wel wat opgeleverd, getuige de eindeloze hoeveelheid dromen die ik sindsdien heb. Er is dus kennelijk wel het een en ander losgekomen dat moet worden opgeruimd. Wel vraag ik me af of al dat gedroom niet een beetje doorschiet en er misschien nog iets moet worden afgehecht.
Je aanpak in de sessies is heel voorzichtig, zeker in de ogen van iemand die Pieter gewend is. Daardoor vroeg ik me wel eens af of het wel iets zou doen, maar op je eigen manier kom je toch wel degelijk tot resultaat. En een van de belangrijkste dingen is veiligheid. Die heb ik bij jou zeker ervaren.

 

Bruiloftsdiner

Tijdens een bruiloftsdiner van mijn vriendin en haar partner

https://www.lauradaggers.nl

ontdekte ik dat ik weer  over mijn werk zat te praten. Omdat ik zei: “Oh ik had me voorgenomen dat niet meer te doen”, antwoordden de jongelui  dat ze het juist heel erg geïnteresseerd waren.

Ik dacht dat moet ik niet meer doen, want destijds toen ik net de opleiding begon was ik zo enthousiast over de effecten van regressietherapie dat ik dat aan iedereen die maar een  -luisterend- oor bezat, graag en vaak vertelde. Over hoe helend regressie was. Ik had toen een ‘’beste’’ vriendin.

De samenstelling van mijn vrienden is niet meer wat het was.

Dat is heel erg veranderd vanaf mijn vijftigste zo’n beetje, toen ik de opleiding begon.  Dat is allemaal begonnen vanaf het moment dat ik de opleiding bij SRN, en later Tasso startte. Mijn beste vriendin verweet me dat ik altijd over mijn studie en werk praatte, en ik haar visite er ook mee lastigviel. Ik denk dat ze gelijk had. In mijn enthousiasme sloeg ik wel eens op hol.  Over hoeveel mooier je leven er dan uitzag, na een paar sessies.

Daarna heb ik me voorgenomen er niet meer over te praten. Dat lukt meestal wel, en soms niet.

Ook een van mijn kinderen gaat met de hakken in het zand, als ik over regressietherapie en de mooie gevolgen vertel. Als ik vertel dat je zo verschrikkelijk veel kunt bereiken. En als je nou denkt, dat ik vanwege mijn werk zo’n leuk leven heb, dan heb je gelijk en ongelijk. Want het leven offreert mijn ook behoorlijk vieze kunstjes. Want ook therapeuten hebben een proces te gaan. En naast partner van, moeder van twee, en oma van vijf heb ik een rijk leven, maar niet geheel zonder problemen die altijd maar weer om een oplossing vragen. Ik ga dus regelmatig zelf ook in therapie. En dan steeds weer bij andere therapeuten.  Gewoon het leerproces van het leven vind ik. Ach ja, dat klinkt ook weer zo belerend, maar ik vind het wel zo.

Hans ten Dam die zei destijds, dat de formatie van je bezoek

en de mensen met wie je omgaat, steeds verandert. Soms komt er iemand bij, of er gaat iemand af. Dat heet ‘’leven’’. Zoals de trein van Groningen naar Maastricht. Die reis kun je in één keer doen. Maar je kunt ook opstappen, uitstappen, ergens een tijdje verblijven, dan weer opstappen, uitstappen, andere nieuwe mensen ontmoeten. Sommige mensen laat je achter, voor een paar jaar, of voor dit leven. Vriendschap die je ooit maakte hoeft niet over te gaan door een misverstand. Je kunt altijd weer contact opnemen. Als je  bereid bent de hand in eigen boezem te steken. Je kunt de ander niet veranderen  maar wel jezelf.

Tijdens de opleiding kreeg ik te horen,

dat ik steeds aan het geven was aan mijn beste vriendin. Het water stond me aan de lippen.  Toen ik stopte met geven werd ze ontzettend boos op mij. ‘’Je gaf haar eerst snoepjes, en nu krijgt ze niks meer’’, werd mij toen verteld. ‘’Je verwent haar niet meer, maar je pakt iets van haar af, wat ze altijd van jou gewend was’’.  Ik begreep de boodschap meteen, en moest de vriendschap opzeggen, omdat het op een verkeerd aangeleerd patroon was gestoeld. Dit moest van mezelf. Dat deed erg zeer, en mijn vriendin was niet voor een goed gesprek in. Want dát had zij dan weer niet geleerd van huis uit. Pijnlijke gebeurtenis.

Copyright Laura Daggers-de Koning